Life begins at the end of your comfort zone

Lieve allemaal,

Daar is die dan eindelijk! Mijn nieuwe verslag.. de maand mei.
Wat heb ik weer leuke dingen mogen meemaken deze maand! En daar ben ik elke dag weer dankbaar voor. Maar vooral deze maand kende ook heel veel tegenslagen!

Meestal gaat men er snel van uit dat als je aan de andere kant van de wereld woont, het 1 grote vakantie is, alles top is, altijd lekker weer is, altijd mooie plaatjes geschoten worden, er maar weinig negatiefs te vinden en beleven valt, en het altijd feest is.
Helaas loopt het ook hier soms compleet anders dan je hoopt. Mijn leven in Australië is ook gewoon maar een leven! En natuurlijk zijn er heel erg veel positieve dingen, en is vanalles super gaaf! Maar ook hier is mijn leven niet 1 grote roze wolk.. ook hier maak ik dingen mee en word ik geconfronteerd met de keiharde werkelijkheid van het overleven.
Maar de aanhouder wint.. en zoals bij ons in de familie dit ook centraal staat:
“Opgeven is geen optie”

Vrijdag 1 mei
Na mijn schoonmaak ochtend heb ik verder een dagje rust ingepland. Ik ben even buiten lekker gaan uitwaaien en verder eigenlijk lekker thuis gebleven. Een keer een rustig avondje kan ook geen kwaad natuurlijk! Pitch perfect op tv, warm theetje erbij en echt Nederlandse speculaasjes. Ik vermaak me wel!

Zaterdag -> Another Kingsday Party
heerlijk uit kunnen slapen, en moet toegeven dat ik dat echt gemist heb haha.
Op m’n gemakje klaar gaan maken en toen samen met Kell de trein gepakt naar Simone. Hier hebben we met z’n alle gegeten en wat ingedronken. Daarna zijn we naar het art house hostel gegaan waar een typisch Nederlands feestje aan de gang was.
Al voor de deur hoorde we Marco Borsato en Hazes uit de speakers komen!! Buiten begon voor ons het feest al. Eenmaal binnen was het onwijs leuk aangekleed met overal slingers en ballonnen. Echt lekker Nederlands. Al snel stonden we met echte Heineken te hossen in het feestgedruis!!! Geweldig zo’n avond. Alle Nederlandse gouwe ouwe kwamen voorbij en we stonden ouderwets Nederlands te genieten. Het was weer een super avond!! En wat kunnen Nederlanders een goed feestje bouwen. Ik waardeer het.
midden in de nacht met de taxi naar huis, maar omdat de rest niet betaalde zat ik helaas met de rekening opgescheept. (gelukkig had Karlijn wel iets achter gelaten.. maar vond 60 dollar voor een taxi rit die ik zelf eigenlijk niet zou maken, erg veel). Het ergste was nog.. ik heb mezelf ergens anders af laten zetten omdat ik niet genoeg geld meer had om me voor de deur af te laten zetten, hahaha! Moest dus nog gewoon een rot end lopen ook! Beetje jammer van de geweldige avond.. maar goed, het zij zo.

Zondag: Moe, geldloos en THE fight
Op tijd me wekker gezet maar omdat er een dikke brunch gehouden werd hier in huis verzamelde de eerste zich al om kwart over 9 hier binnen. Oeps!! Ik ben me maar op me gemakje klaar gaan maken en al snel stonden Kelly en Karlijn voor me deur. Nog even in mijn kamer gezeten en toen zijn we naar het Beachhostel gegaan waar de boxinggame van het jaar werd uitgezonden. Deze mocht je echt niet missen.. en ik deed alsof ik dat ook wel wist en ging dus trouw mee!
Het was best interessant maar helaas verloor Pacman… We zijn met de meiden en 3 gasten die we daar ontmoet hebben nog ergens wat gaan drinken en hebben ook meteen maar wat gegeten. Die gasten waren erg in to de trucjes en hebben we erg om gelachen. Sommige waren zo goed dat ze het wel 10 keer opnieuw moesten doen van ons. Haha en het dan nog niet doorhebben!!
Het was een erg gezellige dag geworden.. en in de avond nog eventjes gebeld met moes, paps en zuslief! Altijd fijn. Daarna snel me bedje opgezocht.

Maandag 4 en dinsdag 5 mei
Deze dagen verliepen rustig. Niks bijzonders en gewoon de dagelijkse ma en di dingen die op het programma stonden. Nog aardig wat sollicitaties eruit gegooid.. en mijn tekst voor morgen geleerd… Spannend!!

Woendag -> new job…..
Om kwart over 5 ging de familie thuis weg voor hun vakantie naar Fiji. Ik kon gelukkig nog even snel terug me bed in, want over 3 uurtjes moest ook ik er echt aan geloven.
Netjes op tijd had ik de bus en stond ik in het kantoor. Ik kreeg een t-shirt wat uitleg en toen gingen we in een busje richting Parramatta (zo’n 3 kwartier in het busje). Ik moest vandaag met iemand mee lopen om te zien het het in z’n werk gaat. Nou… verschrikkelijk. We belde aan bij elk huis dat we zagen maar of men was niet thuis of gooide snel de deur weer dicht… Dit word dikke drama dacht ik nog! Om half 4 werd ik aan mijn lot over gelaten omdat iemand anders hulp nodig had.. uh hallo…. Ik heb geen praatje, ik heb geen tablet, geen formulieren… whaaa wat moet ik doen?! De tablet en info kreeg ik snel in mijn handen gedrukt en weg waren ze. Sta ik daar… in me eentje.. in een villa wijk. Alsof die mensen überhaupt nieuwe energy aangesmeerd willen krijgen. Die paar dollar verschil maakt voor hun toch weinig uit. Na een uur vervelende rot opmerkingen en afwijzingen verder zakte de moed compleet uit mijn schoenen! Zolang je niemand aanmeld, krijg je geen geld! Inmiddels koelt het hier in de avond enorm af.. en was en t-shirtje echt te koud. Ik liep een uur lang lekker kletsend aan de telefoon met die papa en di mama en zuslief rondjes.. Ik verkocht toch niks dat laatste uur. Alle lampen waren uit in mijn wijk.. oftewel vast niemand thuis!
Om 6 uur hing ik op.. net op tijd want het busje kwam aanrijden om me op te halen. How did you go.. kreeg ik direct te horen.. Met blauwe lippen en bevroren handen probeerde ik mezelf het busje in te hijsen en bromde iets van… als je dit werk noemt ben ik snel weg. Gelukkig zei ik dit in het Nederlands en begrepen ze er geen reet van. Ik maakte in het Engels af dat het de eerste dag was dus niet veel kon oordelen.
Eenmaal thuis was ik helemaal verrot.. ik wilde gewoon naar bed maar ik ben toch nog het huis schoon gaan maken. Ik geef niet snel op.. dus ga morgen terug.. en geef het nog een kans. Maar of dit iets voor mij is…Hell no!

Donderdag -> Hell of a day
Weer met volle moed mezelf opgepept.. dit is je dag Cyn!!
Helaas niets is minder waar.. na 5 uur zonder sales hebben gelopen, alleen! Was ik het helemaal zat. Het werd kouder, ik werd met de minuut chagrijniger en besloot daarom om in het parkje op de schommel te gaan genieten van de laatste zonnestralen. Verkopen deed ik niet.. ik stond niet achter het product, mensen waren nog aan het werk en ik voelde me verdomd doelloos.
Laatste uur dacht ik dat er wel meer mensen thuis zouden moeten zijn, dus ging ik weer met nieuwe laatste beetje hoop de deuren langs. Helaas zonder enig geluk. Verkleumt stapte ik om kwart over 6 het busje in. Ik had onwijs hoofdpijn en zag dit niet meer zitten. Frustrerend.. dat is het juiste woord. Je loopt 7 uur lang buiten en je verkoopt niks.. maar je verdient dus ook niks!! Ik baalde.. voelde me even heel rot.. als dit zo blijft heb ik straks geen baan, geen woning en geen geld. Ik weet dat ik erg avonturistisch ingesteld ben… maar dit gaat ook mij te ver.
Ik had de hele dag niks gegeten.. en was blij dat ik thuis was. Dat gevoel verdween heel snel!!!
het eten wat ik vanochtend klaar gezet had, was weg! Al mijn fruit.. weg! Mijn overdreven dure yoghurt.. weg! De smoothies.. weg! Ik trok de koelkast verder open en tot mijn grote verbazing en verdriet lag er gewoon niks meer! Ik had zo’n trek…
Het was onwijs koud in huis, want ja wij krijgen winter! Ik zocht op werkelijk elk denkbare plek maar ook de kachels waren weg… Ik zag aan de troep die op het keukenblad lag dat het oma geweest was.
Gister avond laat het hele huis gedaan, en nu is alles weer troep.
Ik kon wel janken… Helemaal gefrustreerd en vermoeid.. maar vooral verdrietig belde ik (inderdaad) naar huis!! ‘Ik kom terug’ was het eerste wat ik zei.. ik wil hier niet meer blijven.. Ik doe ALLES om een nieuwe baan te krijgen en alles zit tegen! Hier blijven is ook echt geen optie meer… Ik voelde me eventjes verloren!
Gelukkig wist het thuisfront me redelijk op te peppen en stond vlak daarna Kelly voor de deur met een wijntje.. wat een schat! Die heeft de avond bij me gezeten en mijn ellende aangehoord.
Wat ben ik blij dat iedereen me thuis.. maar zeker ook hier zo enorm steunt in deze dingen!
Iedereen weet hoe hard ik op zoek ben en hoeveel afwijzingen ik inmiddels heb gehad. Maar zoals ik eerder al schreef. Ik geef niet op! Ik wilde hier heen… en ik zal hier de tijd van mijn leven hebben.. en deze momenten neem ik er maar gewoon bij. Ik probeer positief te blijven, al vraagt dat nu wel steeds meer energie. Maaaar.. koppie op!

Vrijdag 8 mei
Heel vroeg mijn wekker gezet en ‘werk’ afgebeld. Daar ga ik niet meer naar toe! Het liefst dook ik ook gewoon terug mijn bedje in. Deken over me kop en even niks! Eventjes kroop ik stiekem de dekens onder, maar toen ik net 1 min lag bedacht ik me dat dit niet juiste insteek is. Zo vind ik natuurlijk nooit een baan! Vol goede moed stapte ik uit bed, maakte me klaar en ging weer op banen jacht. Na 3 uur brieven schrijven, mezelf aanprijzen, en 50 adds verder besloot ik om persoonlijk ook nog wat cv’s af te geven bij diverse winkels. Dit deed ik onderweg naar Coogee waar ik met Kell heb afgesproken. Samen even een drankje gehaald en kell ging haar tripje naar Darwin boeken! Ik was zo enthousiast voor haar, die trip is onwijs gaaf.. maar stiekem voelde ik me hierdoor wel even kut. Ik wilde zo graag ook deze trip doen, mja geen baan en geen geld is geen trip. Ik ben door gegaan naar de supermarkt en thuis heb ik heel triest overal stickers op geplakt met mijn naam.. en op sommige dingen nog een vriendelijke tekst of men (en dan weten we allemaal wie ik nu bedoel) hier vanaf wil blijven.

Zaterdag: Getting pitch slapped
Vanochtend vond ik dat ik wel mocht uitslapen. En dat deed ik dus ook!
In de middag ben ik met Kell heerlijk in het zonnetje op Coogee gaan zitten. Lekker met een flesje wijn erbij de hele middag in het gras gelegen. Heerlijk! Zo mag elke winter dag wel zijn hoor.
Simone kwam ook naar Coogee want die ging ook de trip naar Darwin boeken bij Joyce! (Jaloersssss).
Weer het verhaal aangehoord en weer zat ik met een sip gezichtje. Ik heb ze de rug toegekeerd en besloot een lief bloemetje te bestellen voor moes. Het is tenslotte bijna Moederdag. Toen we allemaal klaar waren zijn we naar Randwick gegaan. Daar was Savannah ook inmiddels en zijn we in de bios vast de kaartjes gaan halen, en aan de overkant in een heel leuk klein tentje hebben we wat gegeten.
In de bios een overdreven duur biertje gehaald en toen op naar de zaal. Pitch perfect 2!! We hebben ons helemaal suf gelachen! Heerlijke humor.. en de hele zaal deed mee, hoe leuk is dat!
Na de bios zijn we in Coogee naar de beer garden geweest en hebben we daar nog gezellig wat gedronken. Helaas moest ik met de taxi naar huis want de bus naar Bondi ging niet meer.. maar goed nu was ik wel lekker snel thuis ;).

Zondag 10 mei: Trial restaurant.
Ook vandaag beetje uitgeslapen. Het is tenslotte weekend!
Om 5 uur moest ik in the Rocks zijn voor mijn trial in een restaurant. Ik had er helemaal zin in en zat voor enthousiasme in de bus. Eenmaal daar was het een beetje chaotisch maar ik deed me best alles te kunnen volgen enzo. Na 2 uurtjes werd ik naar huis gestuurd met het nieuws dat ik gebeld zou worden over het vervolg. Ik vond het vreemd dat ik zo snel al weg moest, de mensen begonnen nu pas beetje binnen te komen, de baas is maar 5 minuten in de zaak geweest en heb nog weinig kunnen doen. Maar goed ik wacht het telefoontje af.

Maandag 11 mei*
zo’n dag dat je nergens zin in hebt.
Vandaag heb ik 35 sollicitaties verstuurd elke helemaal op maat gemaakt. Ik hoop dat hier echt wat uit komt. Het schiet niet op en vraag me soms af waar ik m’n geduld vandaan moet halen. Niet om te willen zeiken ofzo hoor.. don’t get me wrong.. maar je word er zo moedeloos van.
Eind van de dag werd ik gebeld of ik morgen op gesprek kan komen als appointment setter in een beauty saloon. Tuurlijk!! Ik was blij dat er in ieder geval 1 reactie kwam.

Dinsdag -> is dit dan mijn dag?
Op tijd op gestaan voor het gesprek. Dit gaat het worden dacht ik!
het gesprek verliep goed, en het was best leuk. Hele dure en luxe producten en alles ziet er mooi uit. Aan het eind van de dag zou ik te horen krijgen of ik op 2de gesprek mag komen.
Onderweg naar huis heb ik weer wat cv’s afgegeven en werd ik aangesproken door 2 fundraisers die vroegen of ik op zoek was naar werk. JA! Zei ik iets te enthousiast. Ik werd meteen uitgenodigd voor een gesprek de volgende ochtend. Prima, doe ik! Fundraising is stom. Maar als het me kan helpen doe ik het graag.
Eind van de dag kreeg ik ook een telefoontje van de salon. Ik moet morgen om 4 uur terug voor mijn 2de sollicitatie ronde. Lekker dagje morgen. Ik kijk er naar uit!

Woensdag: let’s do this!
Om 10 uur zat ik in de stad op het fundraising kantoor. Iedereen doet daar overdreven leuk, je kent het wel… iedereen is awesome, alles is cool, en het zogenaamde no worries mentaliteitje word erin gegooid.. terwijl je weet dat je al die worries wel gaat krijgen, omdat je met targets werkt.
ach ja, je gaat er vanzelf in mee.. en doet alsof dit je droom baan is!
Na dit gesprek ging ik naar Simone. We zijn naar paddy’s market geweest en hebben daar wat rond gehangen totdat ik weg moest voor het volgende gesprek. Ik had in de tussentijd bericht gekregen dat ze ook mij awesome vonden bij het eerste gesprek vanochtend.. en ik moet vrijdag op training. Leuk! Het 2de gesprek bij de saloon verliep heel raar. Van 4 tot 6 kregen we info over wat er allemaal verkocht werd enz enz en daarna kreeg je 3 persoonlijke vragen (de rest was in een groep met 19 andere) en aan de hand daarvan werd besloten of je wel of niet aangenomen zou worden. Ik vond het maar vreemd!
laat terug naar huis. Ik was verkleumd want had al die tijd met natte schoenen en vest gezeten van de regenbui die uit het niks naar beneden kwam zetten.

Donderdag 14 mei -> Ik ga lekker ook! =D
Vanochtend even gewerkt totdat Oma de kleine kwam ophalen. Daarna ben ik meteen naar Joyce haar werk gegaan.. na een goed gesprek met moes en mijn vriendinnetjes hier was ik er meer dan 100% van overtuigd. Ik ga lekker mee naar Darwin!!
Ik speel met alles wat ik heb op dit moment.. maar als blijkt dat ik dan toch naar huis moet, doe ik dat liever na een tripje Darwin met al die lieve meiden!
Zo gezegd zo gedaan. Ik heb geboekt!!! Ik was zoooo blij en kijk en nu al zo naar uit!!
In de avond bleek ik ook vrij te zijn, dus heb ik het thuis nog maar even niet verteld. Misschien maar even beter ook… Ik ben meteen van alles op gaan zoeken op internet over de trip. Wat kijk ik hier naar uit zeg.. even weg van alles in de stad! Heerlijk idee, de outback in, kamperen in tentjes, krokodillen duik doen, zwemmen in watervallen…… ok ik hou al op!

Vrijdag: Training
Hoe blij ik gister was met mijn trip die ik geboekt had, zo hard werd de realiteit vandaag. Opeens had ik bijna niks meer op mijn rekening! Was dit wel zo slim eigenlijk.. spelen met de laatste centjes, wetend dat je straks geen baan en huis hebt. Hm ik denk er niet te lang bij na en ga naar mijn training van het fundraise baantje. De training was super leuk, en onwijs gelachen! Ik kreeg ik gewoon zin in.
Word ik dan echt zo’n vervelend irritant persoon die op straat mensen gaat aanspreken zodat ze supporter worden?! JA! Ik de avond was ik vrij moe en koppijn door de hele training dus ben ik maar vroeg gaan slapen en ben ik mijn script vast wat gaan leren. Want ja, dat moet ook voor het werk.

Zaterdag – wie was jij ook alweer?
Omdat ik nu eigenlijk vrij weinig kan veroorloven, kan ik ook weinig doen! Overdag ben ik wat aan mijn verslag gaan zitten en in de avond ben ik naar Simone gegaan. We konden mee met Sam en Beanie naar een houseparty van iemand die we eigenlijk niet kennen. Omdat dit een goedkope optie is van een avond gezellig weg, hoefde wij hier niet lang over na te denken en gingen we uiteraard mee! Het werd een super gezellige/aparte en late avond!

Zondag 17 mei -> Pyrmont festival
Lekker moe ging ik met Savannah, Kelly en Simone naar het Pyrmont festival.
Heel gezellig met allemaal eet en drink tentjes en live muziek! Daar hebben we een paar uurtjes rondgehangen en gezeten en toen helemaal moe weer naar huis gegaan.
Toch weer een gezellig weekend gehad zo!

Maandag, dinsdag, woensdag en donderdag -> weinig bijzonders
Deze week was eigenlijk gewoon al het standaards wat er te doen was in huis. Omdat ik rustig aan moet doen heb ik deze week ook verder geen extra dingen uitgespookt waar ik jullie mee lastig kan vallen. Donderdag is nu mijn schoonmaak dag tussen het werken door, omdat ik de vrijdagen werk voor het fundraise bedrijf.

Vrijdag 22 mei: Make a wish
Vandaag is mijn eerste dag werken bij public outreach voor de Make a wish foundation. Ik had mijn script goed geleerd en tijdens mijn overhoring bleek dat gelukkig ook. Ik mocht de straat op. Samen met collega Jack stond ik de hele dag in de zeikregen in Newtown. Ik had na 8 uur buiten staan bevroren handen, blauwe lippen en geen 1 pac (korte versie van inschrijving) gemaakt. Wat baalde ik zeg! Ok, het is mijn eerste dag.. maar ik hoopte op iets meer succes! Gefrustreerd ging ik na het werk naar Simone waar ik bleef eten en waar ik de bond en eerste week huur moest betalen voor het appartement….. Daar brak ik weeris over het feit dat het geluk nog steeds niet komt aanwaaien. Als dit zo doorgaat sta ik serieus volgende week op straat omdat ik geen appartement kan betalen, en ik geen werk heb. En wat doe je als je je zo voelt…. Inderdaad eerst op laten peppen door moes lief en daarna mee naar Orient hotel voor een drankje en een dansje!
Even de ellende eraf gedanst en gezongen! En toen bleek ook nog dat ik kon karaoke daar, dus mijn avond werd goed afgesloten!

Zaterdag: Soda factory
Vandaag ben ik maar weer snel op sollicitatie tour gegaan.
Het houd je bezig zeg ik dan maar!
Daarna weer naar Simone, Sam, Beanie waar ook Adem en Felix waren. Gezellig wat spelletjes gedaan en daarna voor Beanies laatste avond met z’n alle naar de Soda factory geweest! Wat was het gezellig!! Daarna werd ik opgehaald door iemand die ik hier heb leren kennen en kon ik met de taxi mee naar Coogee. Nog even wat gedronken en veel later dan gepland naar huis gegaan!

Zondag -> 2 sollicitaties!
Na een kort nachtje ging ik vol goede moed naar een grill restaurant waar ik mijn eerste sollicitatie had. Het zag er leuk uit.. maar ik moet wel toegeven dat ik met een 14 dollar per uur, 20 uur werken nou niet echt rond kan komen. Teleurgesteld door het salaris feitje ging ik toch met goede moed naar het café in de hoop dat dit beter zou verdienen. Het is een super leuk tentje, en de meiden daar waren super! Helaas verdien ik daar 10 per uur voor 25 uur. Mijn rent is al 150 per week.. dus dat gaat gewoon echt niet lukken. De frustratie loopt nu toch echt wel op moet ik toegeven.. waarom lukt het nou gewoon niet allemaal. Sta ik dan straks echt zonder op straat….
De meiden hadden zich allemaal verzameld bij de opera bar voor het vivid festival wat deze weken in de stad plaats vind dus schoof ik daar iets later ook aan. Zij zijn de juiste afleiding op deze momenten!

Maandag 25 mei: new week
Vandaag weer aan het werk in huis. Henny had ik de hele dag thuis, wat een droppie is het en wat ga ik dit jochie toch missen!! Feit!
Samen lekker in de zon genoten en ik ben daarna gaan koken en het huis op gaan ruimen. In de avond ben ik nog even naar vivid gegaan om de andere kant van de stad te bekijken! Super!

Dinsdag: realiteit..
Vandaag de hele dag gewerkt en mijn spulletjes langzaam bij elkaar aan het zoeken en opruimen.
Na het avondeten kwam Aline. Het meisje die mijn plekje over gaat nemen in het gezin. Super leuk Frans meisje.. die helaas wel wat slecht Engels spreekt. Ik hoop zo dat die kleine dat accepteert.
Nog een tijdje met haar zitten kletsen en toen naar bed. Voelde me toch beetje vreemd.

Woensdag -> Druk dagje
In de ochtend met Aline gewerkt en haar alles verteld. Helaas moest ik vrij snel weg voor een sollicitatie gesprek. Dat gesprek was helaas weer iets waar je commissie base betaald word dus sloeg ik die zelf af. Dat risico, na elk die ik al genomen heb, kan ik nu echt niet nemen.
Daarna snel met Simone naar de Greyhound gegaan om onze busreis naar Brisbane te boeken. (de trip naar Darwin geld vanaf Brisbane). De rest van de meiden doet dit stuk met het vliegtuig, maar omdat ik voor bepaalde datum moest reizen met mijn pas, moet ik wel met de bus. En Simone, de schat, gaat gezellig mee omdat zij ook nog kilometers op die pas heeft staan.
Daarna zijn we snel naar shoppingmall gegaan omdat ik nog graag een kleinigheidje wilde kopen voor de kleine en mijn hostparents. Eenmaal wat uitgezocht moest ik snel naar huis. Daar Aline uitgelegd hoe ik altijd de wassen doe etc. en daarna nam het gezin mij mee uiteten!
Wat was dat gezellig! Super gaaf restaurantje met uitzicht over bondi beach. Shit wat ga ik dit allemaal missen. Stiekem word ik emotioneel als ik mn kleine droppie zie zitten met een sip gezegd en de vraag waarom ik hem ga verlaten. Kleine wijsneus van 2.5. Met kleine Halle in mijn armen voelt het vreemd om ze straks achter te laten. Ik hoop met alles dat het goed uit pakt. Wat kan je je hechten aan zulke ukkies in 5 maanden zeg.
Het etentje was super! En na afloopt bedankte ik mijn hostparents met een box chocolade en een briefje en Henry met een nieuw deluxe kleurboek van de minnions. Zijn lach was onbeschrijfelijk. Heerlijk. Beetje aangeslagen ging ik mijn bedje in.

Donderdag 28 mei -> Last day.. verhuizen!
Vandaag met Aline de schoonmaak gedaan en laten zien hoe alles gedaan moet worden enz enz. Daarna had ik nog een sollicitatie staan dus ging ik weer snel op pad. Ook dit was commissie en het zelfde werk als wat ik nu kan doen bij dat fundraise bedrijf. Ook dit risico neem ik niet.
Eenmaal terug thuis ben ik al mijn spullen in gaan pakken. En shit wat heb ik veel!! Moet ik hiermee backpacken??!! Dat gaat nooit! Na het avond eten kwam Kelly mij halen met de auto en was het definitief tijd voor het afscheid. Gelukkig woon ik straks dichtbij, dus kan ik ze altijd nog opzoeken.. maar we weten allemaal hoe dat gaat.
Eenmaal in de auto op weg naar mijn nieuwe huis gingen er veel vragen door me heen. Kan ik straks de huur nog wel betalen door al die risicos die ik genomen heb.. heb ik straks eigenlijk wel een baan? Wat als het nou telkens niet lukt…. Deed ik hier wel goed aan?
Eenmaal in het appartement was Simone al blij me te ontvangen!! Ik begon langzaam met mn spulletjes uit te pakken en vroeg me af waar ik alles moest laten. Het is hier vrij klein namelijk! En wonen met 7 meiden. Eenmaal alles in kastjes gepropt ga ik me nieuwe bed in.
Ik had in de tussentijd een mail gehad van werk dat ik overgeplaatst werd van make a wish naar Oxfam, en dat ik morgen ochtend mijn nieuwe script moest kennen. Ik probeerde in bed dus nog wat te leren, maar helaas bakte ik daar weinig van!

Vrijdag: Back home!
Ondanks dat ik mijn script voor geen meter kende stond ik vol goede moed om 9 uur op het kantoor. Tijdens mijn overhoring bleek dat ik inderdaad niks van het script wist en werd ik naar huis gestuurd. Ga het toch nog maar even goed leren voordat je de straat op moet. Ik ben onderweg naar huis mijn nieuwe cv gaan uitprinten en rond gaan brengen. Eenmaal thuis ben ik weer aan het bakken gegaan en stond er na en uur weer een mooie grote ferrero rocher taart op tafel! Lekkerrrrrr….
binnen no time zat ons huis vol met heeeeeel veel mensen. Alle dutchies waren hier voor het eten maar ook vrienden van Sam en Roomie kwamen langs. Werkelijk uit elk deel van de wereld zat er iemand in huis.. gekkenhuis maar zoo gezellig! Met een hele grote groep gingen we nog naar het Orient hotel omdat we afgesproken hadden daar Pina colada te gaan karaoke. Helaas waren we zo druk aan het dansen dat toen we eenmaal boven waren de karaoke al gestopt was. Oeps!
Uiteraard deden wij daar het licht uit.. en stonden we weer als laatste buiten.

Zaterdag: leren leren leren
Vandaag ben ik mijn script gaan leren want zag het toch niet zo zitten om maandag weer naar huis te moeten! Vol goede moed begon ik te schrijven en hardop te lezen.. haha wat voelde ik me wee terug in de schoolbanken!
In de avond hier wat gegeten met Sim en Sam en toen op naar het feestje van de gasten Adam en Felix. Wat was het daar gezellig ook weer zeg.
we hebben een heleboel spelletjes gedaan, er ging veel drank doorheen en besloten om daar te gaan karaoke. Geniaal!! Het was een super leuk feestje! Je weet wel, zo 1 die je ook niet snel vergeet.

Zondag 31 mei
In de middag zijn Simone en ik met Kelly naar de stad gegaan. Zij zocht nog schoenen en ik bedacht me dat een tas voor naar Darwin wel handig zou zijn.. helaas waren we alle2 niet geslaagd maar het was wel gezellig. We hebben bij ons wat gegeten en Kell ging toen naar huis. Sam, Sim, Adam en Felix en ik gingen nog even naar Vivid. We hadden nog steeds niet alles daar van gezien!
gezellig onder een tunnel gelegen en gekeken naar mooie filmpjes die geprojecteerd werden. Vivid is leuk!

Ik kan nu al niet wachten om mijn volgende belevenissen online te knallen en met jullie te delen.. al hebben die al dik en breed online gestaan natuurlijk! Haha!!
Bedank weer voor het lezen, ik hoop dat het niet teveel tijd in beslag genomen heeft, hihi!

Tot heel snel weer,
Liefs en dikke kus